Verhuizing hazelnootbomen voor bufferstrook 2.0

Bufferstrook 2.0 is een strook tussen sloot en landbouwperceel beplant met bijvoorbeeld hazelnootbomen.

Ruim honderddertig hazelnootbomen van circa tien jaar oud zijn onlangs van Limburg naar Gelderland overgebracht. De bomen zijn bij drie agrarische ondernemers rond Zutphen opnieuw geplant als bufferstrook 2.0. De verhuizing van de notenbomen en het opplanten als bufferstrook was een uniek proces, vertelt projectleider Ton Baltissen van het DAW-project Bufferstrook 2.0. 
 
Bekijk hier een filmpje over de verhuizing
 
De verhuizing van meer dan 100 hazelnootbomen van Limburg naar Gelderse grond had letterlijk wat voeten in de aarde. Projectleider Ton Baltissen: “Je hebt te maken met een levend product dat in zo’n goed mogelijke staat overgebracht moet worden.” De diverse rassen zoals Gunslebert, Lange Tidlig Zeller en Corabel waren in Limburg al gesnoeid. De week voor de verhuizing richting Zutphen hadden ze flink water gekregen. “Het zijn sterke bomen, van 4 tot 6 meter hoog met een goed ontwikkelde kroon. De komende tijd zal goed water geven belangrijk zijn en verder is het afwachten hoe ze zich gaan ontwikkelen.”
 

Bufferstrook 2.0

 
Meest bijzonder aan dit project volgens Baltissen is dat de Limburgse hazelaars een belangrijke functie krijgen in Gelderland: ze dienen op hun nieuwe plek als bufferstrook 2.0. Baltissen: “De verhuizing was een hele onderneming, maar met een mooi doel: de bomen zullen namelijk het water beschermen tegen meststoffen en gewasbeschermingsmiddelen.”
 
De hazelaars zijn geplant tussen het landbouwperceel (het erf) en het daarnaast gelegen oppervlaktewater, waardoor meststoffen en beschermingsmiddelen worden onderschept en niet kunnen uitspoelen. "En notenbomen zorgen voor een extra positief effect omdat ze vruchten geven en dus opbrengsten opleveren voor de ondernemer. Omdat deze bomen al tien jaar oud zijn, geven ze mogelijk dit jaar al noten.”
 
Ook dragen de (hazelnoot)bomen bij aan de klimaatopdracht: ze leggen C02 vast en dragen bij aan de eiwittransitie van dierlijke naar plantaardig eiwit.  Een bufferstrook met bomen heeft geen bemesting of bespuiting nodig in de randen en zorgt voor een grotere biodiversiteit.
 

Back to top