De Zeeuwse akkerbouwer Maarten zit kort aan het Veerse Meer in Zeeland en heeft behoorlijk last van verzilting. Hij maakte van een bedreiging een kans en is samen met zijn broer gestart met een zoute teelt: zeekraal. ‘Zeekraal moesten we leren telen, het is echt anders dan een akkerbouwgewas. Maar er is een markt voor.’ Hoe ga jij om met verzilting in de landbouw?
Kort aan het Veerse Meer heeft de Zeeuwse akkerbouwer Maarten behoorlijk last van verzilting. Hij heeft geen zoetwaterbeschikbaarheid van oppervlaktewater en is helemaal afhankelijk van regen. Dat hij last heeft van verzilting merkte hij vooral aan de kwaliteit en opbrengst van zijn gewassen. Die was minder dan op percelen zonder zoute kweldruk. Vooral in droge jaren valt dat op.
Omgaan met verzilting leidde hem naar twee sporen:
- Niet-kerende grondebewerking: ‘We ploegen niet meer en houden de organische stof zoveel mogelijk bovenin. Dat houdt de wortels gezond. Zo leggen ze niet meteen het loodje wanneer ze in aanraking komen met zout water.’
- Zoute teelt: ‘We zijn begonnen met de teelt van zeekraal, de zeegroente die je kunt eten’








