‘It runs in the family’ zeggen ze dan: innoveren is vanzelfsprekend voor de akkerbouwfamilie Gesink uit Groningen. Waar vader Henk in de jaren ’70 inzette op brede voorbanden om bodemverdichting tegen te gaan, zoekt zoon Derk met zijn vrouw Marjoke vooral naar manieren om te telen met zo min mogelijk gewasbeschermingsmiddelen. Het wringt tussen economie en ideologie: ‘We moeten gewassen telen die verkoopbaar blijven, maar tegelijkertijd dragen we zorg voor een gezonde omgeving. Die spagaat willen we delen.’
Minder gewasbeschermingsmiddelen door precisie of met de machine?
Derk Gesink was één van de eerste akkerbouwers met een gps op de trekker. Vervolgens volgde een kunstmeststrooier op gps en een veldspuit met secties. Met een drone maakte Derk tien jaar geleden al scans van zijn percelen zodat hij gewasbeschermingsmiddelen (gwbg) zo precies mogelijk kon inzetten. ‘Drie jaar geleden concludeerde ik dat ik met nog meer precisie maar een paar procent aan gwbg zou verminderen en ben ik mij meer gaan focussen op mechanische onkruidbestrijding.’
De buurman, een biologisch akkerbouwer, inspireerde hem met een cameragestuurde schoffel en precisie wiedeg. Die zet Derk tot grote tevredenheid in. Tegelijkertijd vindt hij ook: ‘Gewasbeschermingsmiddelen blijven nodig, want het wiedeggen en schoffelen alleen is niet voldoende om onze percelen schoon te krijgen’.
Middelen verdwijnen het snelst in uien
Derk en Marjoke hoeven het niet per se zoals iedereen te doen: ‘Je moet meebewegen met de tijd. Er wordt gevraagd om minder middelen, dus dan proberen wij graag iets nieuws uit om daarnaar toe te werken’. Daarbij focussen ze zich vooral op de uienteelt, waar ze merken dat de gewasbeschermingsmiddelen het snelst verdwijnen. In samenwerking met de loonwerker combineert Derk dit jaar het schoffelen en wiedeggen met een spotsprayer uit. ‘Een spotsprayer spuit dankzij camerasoftware alleen daar waar het onkruid zich bevindt. Je vermindert de hoeveelheid gewasbeschermingsmiddelen’. Derk is benieuwd hoe de combinatie van chemie met mechanische onkruidbestrijding verloopt. ‘Doel is de teelt in stand houden’.
Een tweede proef is het telen van een meeldauwresistent uienras.
Bewust van verzilting
Derk teelt op lichte zavelgrond. ‘Slemp- en verdichtingsgevoelig’. Uit metingen van Acacia Water bleek dat er op anderhalve meter diepte ook sprake is van verzilting. Derk: ‘Dat had ik niet verwacht en kan in de toekomst een probleem gaan worden. Nu ik het weet, kan ik mij voorbereiden daar iets aan te doen.’ Ook druppelirrigatie eventueel in combinatie met voedingsstoffen (fertigatie) heeft de aandacht van Derk. Opvangen van water combineerden Derk en Marjoke in 2018 met de bouw van een nieuwe schuur met ondergrondse opslag van regenwater. ‘Niemand kan alles tegelijkertijd, maar inspiratie opdoen kan altijd. We willen graag ideeën uitwisselen met anderen.’
